Categorie archieven: Geen categorie

21 augustus

Geplaatst op door

De hoogste tijd!

Wij hadden twee verrukkelijke zomerse vivencia’s bij ondergaande zon
“Kom, dans met mij… bij Ons  IMAG1024

In Portugal was het 5e europese Biodanza congres                                              
OLYMPUS DIGITAL CAMERA

en nu …

Unknown-1

een nieuw seizoen!

Aanstaande donderdag,
21 augustus begint het nieuwe seizoen.
Wil je kennismaken met  biodanza of heb je al (jaren) ervaring?
Iedereen is welkom, kom lekker dansen…. trek je lekkerste kloffie aan, stap op je fiets of in de auto, rij naar de Ambonstraat 2a, volg de gang naar de muziek, je wordt ontvangen door Margriet en Marjan, vervolgens meegenomen; de avond door op heerlijke muziek, voel je vrij, kom dans met mij… 

19 juni: reikende handen

Geplaatst op door

IMG_0094-470x627 lenfantetlapluie

Vorige week hebben we ‘free as a bird’  ons levenslust gedanst en waren als een vis in het water.

Hier gaan we mee door!
Iedereen heeft zijn eigen schatten (in een doosje?)  om naar uit te reiken en te koesteren.

Waar reik jij naar uit en welke schatten koester jij?  Marjan is op studiereis en koestert daar haar werkschat.
Unknown

Zondag geven we samen een vivencia op het strand/in de strandtent.
Kom je ook? Hoe meer zielen hoe meer vreugd!

Zandvoort aan Zee
22 juni Stranddanz bij ONS paviljoen 11
11.00-13.00

Golven van geluk

10363982_582835968499040_308582170973559033_nAanmelden kan bij
Parkeren kan goed bij het parkeerterrein van Dirk v/d Broek.
en de locatie is 5 minuten lopen van het station in Zandvoort aan Zee
kosten vivencia: € 13,-

 

 

20 februari: donderjagen

Geplaatst op door

 

Fragment uit: ‘Wat dansen we heerlijk’ van Toon Tellegen

Op het feest van de krekel danste iedereen met iedereen.
De krekel stond op zijn tafel, zwaaide met zijn voelsprieten en tsjirpte het ene lied na het andere. Alleen de beer danste niet. Hij stond tegen een muur en gluurde vanuit zijn ooghoeken naar een grote honingtaart die in een hoek van de kamer stond.
Maar toen de krekel nog vlugger met zijn voelsprieten zwaaide en nog luider tsjirpte en de dieren nog wilder dansten, stapte hij op de honingtaart af, maakte een buiging voor hem, sloeg één arm om hem heen, tilde hem daarmee van de grond en begon met hem te dansen. Ze dansten in het donker, in de hoek van de kamer. Ze maakten kleine passen en draaiden om elkaar heen.
‘Wat dans je heerlijk, honingtaart,’ fluisterde de beer in een uit- steeksel van de taart, dat op een oor leek. Hij drukte de honingtaart tegen zich aan en nam af en toe ook, al dansend, een klein hapje van hem.
Het was een luchtige honingtaart, zo luchtig dat, telkens als de beer een hapje nam, het leek alsof hij in lucht hapte en taart inademde.

De krekel was die avond vrolijker dan ooit en tsjirpte steeds opzwepender en de dieren wervelden om elkaar heen, vielen, stonden op, struikelden over elkaar, stonden weer op en raakten buiten adem.